Masz prawo mówić NIE bez usprawiedliwiania się !

Asertywność jest o tyle wspaniałą cechą, że im większą wykazujesz się asertywnością, tym większym szacunkiem darzą Cię inni.

Nie potrafisz odmawiać ? Nie umiesz być asertywna ? Nie radzisz sobie ze stawianiem granic ? Nie wiesz jak uporać się z poczuciem winy kiedy mówisz nie ? Nie dajesz rady zawalczyć o siebie ? - jeśli widzisz siebie w tych zdaniach, to znaczy, że potrzebujesz jak najszybciej zająć się wyrabianiem "zdrowego nawyku stawiania siebie na piedestale". Jesteś ważna ! i naucz się traktować siebie jak najważniejszą w życiu osobę !!

Asertywność to sztuka odmawiania, która polega na tym, aby jak najlepiej dbać o swoje interesy i własne dobro, jednocześnie nie raniąc innych i będąc przyjaznym dla otoczenia. Często nie wiemy, jak odmówić skutecznie i nie wywołać negatywnego wrażenia. Bycie asertywnym przydaje się jednak w wielu sytuacjach, dlatego warto dowiedzieć się, jak „pięknie mówić nie”. 

Boisz się odmawiać

Mówienia NIE nikt nas w dzieciństwie nie uczył, a wręcz przeciwnie w dzieciństwie zwykle wymagano się od nas bycia miłym, grzecznym. posłusznym, a jakiekolwiek próby manifestowania swojego zdania przez nieletniego uznawane były za przejaw złego wychowania. Rezultatem tego jest problem z asertywnością u niemalże całego pokolenia osób dorosłych wychowanych w ten sposób.

Asertywność nie jest cechą charakteru, dlatego nie jest wrodzona. Jest postawą, pewnym wzorcem zachowań, który możemy skutecznie naśladować. Sztuki asertywności uczymy się przez całe życie i stajemy się perfekcyjni w jej zastosowaniu dzięki kolejnym, indywidualnym doświadczeniom, w których mogliśmy przetestować dotychczas zdobytą wiedzę teoretyczną.

Gabinety psychologów i psychoterapeutów pękają w szwach, a kolejka potrzebujących wsparcia w tym zakresie zdaje się nie mieć końca.

Bycie asertywnym oznacza bezpośrednie i uczciwe wyrażanie prawdziwych uczuć, emocji, postaw i opinii. Nie polega to na obrażaniu innych i wywoływaniu negatywnego wizerunku danej osoby. Trzeba zachować właściwy balans pomiędzy dyplomacją, empatią i właśnie asertywnością.

Poznaj i zrozum swoje obawy przed byciem asertywną.

Przeświadczenie, że odmawianiem zranisz czyjeś uczucia towarzyszy większości osób, które mają problem z asertywnością.

Jest to skutek uboczny modelu wychowywania i przekazu z lat najmłodszych.

Postaraj się na sam początek przeanalizować własne uczucia, w sytuacji, kiedy ktoś tobie odmawia. Zakładam, że raczej nie wściekasz się na taką osobę, nie obrażasz, nie przestajesz jej lubić.

Widzisz więc, skoro ty potrafisz zrozumieć, że ktoś powiedział nie, to inni normalni ludzie również to zrozumieją, natomiast osoby, które nie przyjmują twojej odmowy są toksyczne. i to one mają problem nie ty (ale o tym jest inny wpis).

Brak asertywnej postawy może prowadzić do wielu problemów natury psychicznej. Osobom, które nie są asertywne, zaczyna brakować pewności siebie, mają problemy z wyrażeniem swoich myśli, uczuć, swojego zdania. Ludzie, którzy nie wykształcili w sobie postaw asertywnych, częściej popadają w depresje, stany lękowe lub nerwicowe, a w kontaktach międzyludzkich stają się wstydliwe i zamknięte w sobie. Są również łatwym obiektem do manipulacji. Brak asertywności do problem XXI wieku, który zaliczany jest do chorób cywilizacyjnych. 

Często słyszę, że ktoś ma znajomych, którzy ciągną go w dół. Znajomych, którzy zniechęcają do próbowania nowych rzeczy, do ryzykowania, do rozwoju.

Szukaj ludzi, przy których się rozwijasz. Osób, które w Ciebie wierzą i Cię motywują. Traktuj swoje życie jak ogród. Toksyczni ludzie mogą w nim być chwastami. Tylko Ty możesz podjąć decyzję, jak Twój ogród będzie wyglądać.

Masz prawo mówić NIE bez usprawiedliwiania się

Na początek poznaj kilka ważnych kwestii, które należy sobie wytłumaczyć i przyswoić.

Po pierwsze zrozum i zapamiętaj, że twoje NIE nie wymaga żadnych usprawiedliwień, czy tłumaczeń, a czyjeś oczekiwania to nie są twoje obietnice.

Po drugie masz prawo w każdej sprawie mieć swoje własne zdanie, nawet jeśli totalnie różni się od zdania twoich najbliższych.

Bycie asertywnym nie oznacza, że zawsze i każdemu musimy odmawiać swojej pomocy, dążąc po przysłowiowych „trupach” do wyznaczonego celu. Nie musimy zachowywać się bez szacunku i wszędzie doszukiwać się manipulowania naszymi działaniami. Zachowanie asertywne nie jest uległe, agresywne i niegrzeczne, ale wzmacnia poczucie własnej wartości i buduje trwałe relacje z innymi osobami. Będąc asertywnym, nie dajemy się wykorzystywać, niemniej możemy pomagać przyjaciołom i znajomym, jeśli uznamy, że rzeczywiście tego potrzebują, a nasza pomoc nie spowoduje, że zrezygnujemy ponownie z realizacji swoich marzeń i potrzeb. 

Po trzecie nie zwlekaj z odmawianiem, jeśli nie chcesz lub nie możesz czegoś zrobić, z czymś się zgodzić to powinnaś wyraźnie i jasno o tym zakomunikować. I pamiętaj że nie masz obowiązku tłumaczyś komuś dlaczego. Oczywiście możesz wyjaśnić swoją decyzję jeśli czujesz taką potrzebę.

Stawiaj swoje granice.

Często tak bywa, u osób które mają problem z asertywnością, że już sama wizja odmówienia czegoś bliskiej osobie budzi lęk.

Obawiasz się że sprawisz tym komuś przykrość, że to wpłynie na waszą relację, zaciskasz zęby i robisz coś wbrew sobie, próbujesz zagłuszyć swoje potrzeby dla dobra drugiej strony. Niestety budowanie relacji na tłumieniu swoich prawdziwych emocji nie jest dobrym sposobem. Takie stłumione, niewyrażone emocje nie znikają, a wręcz przeciwnie kumulują się w tobie i prędzej czy później znajdą ujście. Zwykle takie działanie kończy się niekontrolowanym wybuchem słownej agresji w momencie kiedy naprawdę masz już dosyć i zalewa cię fala goryczy czy skumulowanej złości.

Naucz się odmawiać

Dobrym sposobem na zbudowanie zdrowej asertywności jest ćwiczenie odmawiania bez tłumaczenia, lub odmawiania z zaproponowaniem rekompensaty. Odmawiając komuś bliskiemu, możesz jeśli czujesz taką potrzebę wytłumaczyć dlaczego nie chcesz lub nie możesz spełnić jego oczekiwań.

Odmawiając przyjęcia zaproszenia możesz na przykład powiedzieć :

Dziękuję za zaproszenie, ale nie przyjdę na twoją imprezę. Nie lubię głośnych spotkań, na których jest dużo obcych ludzi, czuję się wtedy onieśmielona i przytłoczona.

Ale bardzo chętnie spotkam się z tobą na kawę albo wybiorę spacer po lesie. .

Traktuj czas dla siebie tak jak inne obowiązki

Jesteś ważna, jesteś warta wszystkiego co dla ciebie najlepsze, bądź sama dla siebie najwyższym priorytetem. To nie jest egoizm, nie musisz się tego wstydzić, nie powinnaś mieć z tego powodu wyrzutów sumienia. Stawianie siebie na pierwszym miejscu wciąż dla wielu osób jest przejawem egoizmu, choć tak być nie powinno, bo to nie jest egoizm tylko przejaw szacunku do własnej osoby. Pamiętaj, że każdy zasługuje na to by być szczęśliwym, żyć w zgodzie ze sobą, a obowiązek ”poświęcania się dla innych” nie istnieje. Wszystko co robisz winno być twoim wolnym wyborem. Zadbaj o czas dla siebie, o pielęgnowanie własnych pasji, o odpoczynek, to naprawdę ważne.

Higiena zdrowia psychicznego jest równie ważna jak higiena osobista.

Potraktuj czas dla siebie jak obowiązek i nadaj mu taką samą rangę, jak innym twoim zobowiązaniom. Z wyprzedzeniem zaznacz w swoim kalendarzu czas dla siebie.

Kiedy następnym razem trudno będzie ci odrzucić czyjąś propozycję, możesz śmiało powiedzieć: mam już inne plany na ten dzień/wieczór/weekend.

I zapamiętaj !!! Szczęśliwa ty to szczęśliwi twoi bliscy.